ඔන්න සම්පත් ලියන කතාවේ දෙවනි කොටස අරගෙන ඇවිත් තියෙන්නේ. කලින් කොටස කියවපු නැති කෙනෙක් ඉන්නවනම් මේ කොටස කියවන්න කියලා මතක් කරනවා. පහල ලින්ක් එකෙන් පලවෙනි කොටසට යන්න
පලවෙනි කොටස කියවන්න මෙතන ක්ලික් කරලා යන්න
අද මම උදෙන්ම නැගිටල වැඩට ආවට මගේ හිත තියෙන්නේ ඊයෙ වෙච්ච දේ ගැන. අද වැඩ ඉවර වෙලා ගෙදර යනකම් සිහියක් නැහැ. අවංකවම කිව්වොත් ඕනම කොල්ලෙක්ගේ එකම ආසාව ලස්සන කෑල්ලක් තමන්ගේ ආසාවට කැමති විදියට හුකන්න හම්බවෙන්න කියලනෙ. දැන් මටත් එහෙම සුපිරිම හොය හොය දුකින් උහුල්ල උහුල්ල හිටිය කාලෙ ඉවරයි. දැන් මට සේපාලිකා ඇන්ටි ඉන්නවා සුපිරිම සැපක් ගන්න. ඒක මාර ආසාවක් හිතේ කියාගන්න බැරි අමුතුම දෙයක් වගේ දැනෙනවා. පව් එ දුප්පත් ගෑණි මොනව උනත් ගැහැනියකට තියෙන ඔක්කොම සිමා බිදල එයාගෙ මුලු ආත්මය මගෙ දෙපාමුල කිසිම අකමැත්තක් ආඩම්බරයක් නැතුව මට පුජා කෙරුවා. එයා නම් ගැහැනියක් නෙවෙයි සුර දුතියක්. එයාට හරියන එක හරියන්න ඕනෙ ජිවිතය බැබලෙන්නම.
මෙහෙම හිත හිත ඉන්නවා. අද මට වැඩ කරන්න කිසිම උවමනාවක් නැහැ. හෑම වෙලාවෙම වෙලාව බලනවා. යාලුවෝ අහනවා අද වැඩ නැද්ද? මොකද වෙලාවෙම බලබල ඉන්නෙ කියලා. මට නිකන් තොන්තු වගේ. සේපාලිකා ඇන්ටිගෙ ලොකුම ලොකු පුකයි හුත්තයි තන්දෙකයි මතක් වෙන වාරයක් වාරයක් ගානේ මගෙ පොල්ල යගදාවක් වෙනවා. වෙලාව 4.50 යි. මම යනවා මට පොඩි හදිසියක් කියල මම වෑඩ ඉවර කරල දුවගෙන බස් නැවතුම් පොලට ඇවිත් දුර යන බස් එකක නැගලා ගෙදර ආවා. ආව ගමන් ඇදුම් මාරැකරලා කොට කලිසම බාල්දිය දාලා ජොකා පිටින්ම නාන්න ලිදට යන්න ලෑස්ති උනා. එතකොට අම්ම අහනවා පුතේ උඹට මොකද උනේ ගෙදර ආපු ගමන්ම ලිදට දුවන්න හදන්නෙ කියලා කිව්වා. මම කිව්ව මේ වෙලාවට කුඹුක් ලිදෙ වතුර අයිස් කැටය තියෙනව කියලා මම දුවගෙන ගියා. ඇත ඉදලම ලිද දිහා බලාගෙනම ගියා කවුරුවත් නැහැ. මට මාර අවුල්. වෙලාවනම් හරි කෝ සේපාලිකා ඇන්ටි නැහැනේ.
මට ටිකක් දුක හිතුනා. ඇයි දෙයියනේ අපිටම මෙහෙම දේවල් වෙන්නෙ කියලා. කමක් නැහැ කියලා මම නාන්න ගෙනාව කොට කලිසම ඇදගත්තා යන්න සේපාලිකා ඇන්ටිගේ ගෙදර මොකද උනේ කියලා බලන්න. බාල්දිය ලිද ලග අකුලක හන්ගලා වෙලෙ එහා කොනේ වෙළ අයිනෙම තියෙන ගෙදර තමයි ඇන්ටිගෙ ගෙදර. ගෙදර ලගට ගිහිල්ල කථා කරාට කවුරුවත් පෙන්න නැහැ. ගෙදර දොර බාගෙට ඇරල මම සද්ද නොකර දොර ඇරගෙන ඇතුලට ගියා. ඉස්සරහා කාමරයේ දොරත් බාගෙට වහලා ගෙදර කවුරුවත් නැහැ වගේ. එකපාරටම අමුතුම සද්දයක් ආවා. මාව හොල්මන් උනා මොකක්ද ඒ සද්දේ? මම හිමිට දොර කිට්ටුව ගිහිල්ලා සද්ද නොකර දොර තල්ලු කරලා හොරෙන් බැලුවා. අම්මෝ...... මම දැක්ක දේ මට අදහගන්න බැරිවුනා.
සේපාලිකා ඇන්ටිගෙ ලොකුම දුව ඉරේෂා ඇගේ නූල් පොටක්වත් නැතුව ඇදේ නිදාගෙන කෙඳිරි ගගා හුත්තට ඇගිල්ල ගහා ගන්නවා. ෆෝන් එකේ වැලක් දාගෙන බල බල තමා මේකි අතින් කරගන්නේ. ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම ආහ්හ්හ්හ්හ්හ් ඒ කෙදිරිගාන සද්දේ තමා මට ඇහුනේ. එක දැක්කම මගෙ පයිය යකඩයක් වගේ කෙලින් උනා. මම එහෙමම දොරේ දාරෙන් හොරෙන් බල බල කලිසම පාත් කරලා පයිය අතේ ගහන්න ගත්තා. කෙල්ල ඇන්ටි විකුණන්න ගෙන ලොකු වම්බටු ගෙඩියක් ද කොහෙද අරගෙන කෙල ගගා හුත්තට බස්ස ගන්න ගත්තා එකපාරම. ඒක සාමන්ය ගානට ලොකු එකක්. මේකි ඒක ඇතුලටම තද කරගෙන තියාගෙන මෑ ඇටේටත් කෙල දාලාම අතගාන්නේ.(ආතල් එකක් ගන්න ඔයාලගෙන් පොඩි උදව්වක් ඕන. බ්ලොග් එකේ එන ඇඩ් වල තත්පර 10ක්වත් අඩුම රැදෙන්න පුලුවන් නම් රැදිලා සපෝර්ට් එකක් ලබාදෙන්න කියලා ඉල්ලීමක් කරනවා)
තත්පර 10 ඉන්න.
0 Comments