ගමේ සැප පලවෙනි කොටස

“හේනට යන්නත් පරක්කු වෙලා” නපුරු හීනයක් දැකපු පුංචි රාල ගැස්සිලා ඇහැරුණා.

ඊයෙ රෑ පැල් රැකල ඇවිත් මහන්සියට කාපු ගමන් පුංචි රාල ඇලවුනා විතරයි මතක. හොඳටම නින්ද ගිහින්.

මුත්තරා බරක් හැදුනු හින්දා පුංචි රාල පිලිකන්න පැත්තට ගියා. පුංචි රාල දැකපු දෙයින් ඔහු ටිකක් කලබල වුනා.

ප්‍රියංවදා හිටගෙන මුත්තරා කරනවා. ඇඳන් ඉන්න චීත්තෙත් ටිකක් උස්සගෙන. ඒක දැකපු පුංචිරාලගෙ හිතට අමුත්තක් දැනුනා.

ප්‍රියංවදා කියන්නෙ පුංචිරාලගෙ ලේලි. පුංචිරාලගෙ පුතා වෙච්ච සෝමදාසට අලියා ගහල මැරිල දැන් අවුරුද්දකට කිට්ටුයි.

දරු දෙන්නෙක් එක්ක තනිවුන ප්‍රියංවදාට තාම විසිපහක් නැතුව ඇති. ඒ උනත් මේ අවුරුද්දට කෙල්ල ටිකක් ඇදිල ගිහින් කියල පුංචිරාලට හිතුනා.

පුංචිරාලගෙ මායියා මිය ඇදිලා දැන් අවුරුදු 4ක් 5ක් විතර ඇති.

උන්දැ මලාට පස්සෙ පුංචිරාල වෙන ගෑණියෙක් ගැන හිතුවෙ නෑ. ඒ උනාට හේනෙ කුඹුරෙ වැඩ කරලා හයිය හත්තිය තියෙන ඇඟක් තිබ්බ පුංචිරාලට වෙන ගෑණියෙක් ගන්න බැරිකමක් තිබ්බෙ නෑ.

දිය නාන්න ගඟ්ට ගියාම පුංචි රාලගෙ අමුඩෙන් වැහුණු පොට්ටනිය ගැන නම් ගමේ ගෑණු කතා උනා. ඉස්සර වෙන්න බැරිකමට සමහරු හිත හදාගත්තා.

මායියා මලාට පස්සෙ පුංචි රාල දරු මුණුබුරන්ට සලකන්න මහන්සි උනා මිසක ඕව ගැන එච්චර හිතුවෙ නෑ.

පුංචිරාලගෙ හිතගිය කෙනෙකුත් ගමේ හිටියා. ඒත් කොහොම කියන්නද කුසුමගෙ කෙල්ල වෙච්ච කුමාරිට කියලා. මොකද ඒකි ලොකු ලමයෙක් වෙලා වැඩි කාලයක් නෑ. ඒකි පුංචිරාල වගේ නාකියෙකුට කැමතිවෙයියැ.

පුංචිරාල ගඟට නාන්න යන වෙලාවට කුසුමා එක්ක කුමාරිත් එනවා. කුමාරිගෙ ලස්සන හිනාවට තමයි පුංචිරාල ගොඩක් කැමති උනේ. සබන් ගාන කොට කුමාරිගෙ දොඩම් ගෙඩි දෙකක් වගේ තියෙන ගැට තන් දෙක දැක්කම නම් පුංචිරාලට මේකි කැලේට ඇන්න යන්ටමයි හිතුනෙ.

හීන ලෝකෙන් මිදුන පුංචිරාල ප්‍රියංවදාට පේන්නෙ නැතිවෙන්න වෙන පැත්තකට ගිහින් මුත්තරා බර සැහැල්ලු කරගත්තා.

බත් මුලකුත් බැඳගත්ත පුංචිරාල හේනට යන්න පිටත් උනා. කුසුමගෙ ගේ පහු කරනකොට කුසුමගෙ මනුස්සයා වෙච්ච සුගතෙත් ගමනට එකතු උනා.

සුගතෙ ටිකක් නෝංජලයා. කුමාරිගෙ අක්ක හම්බෙන්න ඉන්නකොටලු කුසුම සුගතෙ එක්ක ඇවිත් තියෙන්නෙ. “නැත්නම් කුසුම වගේ හැඩකාරියක් මේක එක්ක එයියැ” පුංචිරාලට හිතුනා.

සුගතෙ පැල් රකින්න ගියාම රම්බණ්ඩා කුසුමගෙ පැල රකිනවා කියන එක මුලු ගමම දන්නවා. ඔය කුමාරි කෙල්ලත් රම්බණ්ඩගෙලුනෙ.

හේනට ගිය පුංචිරාලට වෙනදට වඩා අමුත්තක් දැනෙන්න ගත්තා. වෙනදට අත හොලවලා යමක් කරගත්තට දැන් ඊට වඩා යමක් හිත ඉල්ලන බව පුංචිරාලට තේරුණා.

 

ටිකක් වෙලා කල්පනා කරකර හිටපු පුංචිරාල හේනෙන් එලියට ආවා. ඇවිදගෙන තමන්ගෙ ගෙවල් පැත්තට එන පුංචිරාලට නිකමට කුසුමගෙ ගෙවල් පැත්තට යන්න හිතුණා.

හෙමින් හෙමින් පිලිකන්න පැත්තෙන් ගේ ලඟට කිට්ටු කරපු පුංචිරාල ගෙදර ලාම්පු එලියක් පත්තුවෙන බව දැක්කා.තවත් ටිකක් කිට්ටුවෙනකොට හීන් කෙඳිරියක් පුංචිරාලට ඇහුනා.

“කුසුමට රම්බණ්ඩා කෙලිනවා ඇති” එහෙම හිතපු පුංචිරාල හෙමින් ජනේලෙ ලඟට කිට්ටු උනා. ජනේලෙන් ඇතුල පේන තැනකට ඇහැ තියලා බලපු පුංචි රාලගෙ ඇඟ හිරිවැටිලා ගියා.

ගේ ඇතුලෙ හිටියෙ කුසුම නෙවෙයි කුමාරි. සිරිපාලගෙ කොල්ලා නිමල් කුමාරිව පිටිපස්සෙන් හේත්තු කරගෙන. නිමල්ගෙ අත්දෙකෙන් කුමාරිගෙ දොඩම් ගැට දෙක පොඩි කරනවා. නිමල් කුමාරිට හෙත්තුවෙලා හින්දා නිමල්ගෙ අවයවේ කුමාරිගෙ පස්සට තදවෙලා. ගවුම පිටින් හිටියත් කුමාරිට ඒක හොඳට දැනෙන බව පුංචිරාලට පෙනුනා.

සරම ගලවලා හෙලු උන නිමල්ගෙ අවයවේ තාම එච්චර හැදිල මදි කියල පුංචිරාලට හිතුනා.

“මේකා තාම ගැටයනෙ. තව ටික කාලයක් යනකොට මේකගෙ බාව තව හැදිල එයි” පුංචිරාල තමන්ටම කියාගත්තා.

අනිත් පැත්ත හැරිල පාත් උන කුමාරි නිමල්ගෙ එක උරන්න ගත්තා. ගවුම උඩින්ම නිමල් කුමාරිගෙ තට්ටම් අතගෑවා.

ගවුම අස්සට අතදාපු නිමල් තමන්ගෙ ඇඟිල්ලක් කුමාරිගෙ රහස් ගුල වටේ හෙමින් අරන් ගියා. ටික වෙලාවකින් නිමල්ගෙ ඇඟිල්ල තිබුනෙ කුමාරිගෙ රහස් ගුලේ.

“හොඳටම තෙත්වෙලා නගා” එහෙම කියපු නිමල් ඇඟිල්ල ඉහල පහල කරන්න පටන්ගත්තා.

දැන්නම් කුමාරිට ටිකක් අමාරුයි වගේ. නිමල්ගෙ අවයවේ ඉරිල්ල නැවැත්තුව කුමාරි නිමල්ගෙ අත අල්ලගත්තා.

“දැන් අම්මා එනවත් ඇති අයියණ්ඩි. ඉක්මනට දාන්ට” එහෙම කියපු කුමාරි ගවුම උස්සගෙන අනිත් පැත්ත හැරුනා.

යන්තම් දළු දාගෙන වැවෙන කුමාරිගෙ මවිල් බූසිය දැකපු පුංචිරාලගෙ අත හෙමින් අවයවේ ලඟට ගියා.

“යකෝ පුංචිකමට හිටියට මේකි දැනටමත් කඩාගෙනනෙ” පුංචිරාලට හිතුනා.

නිමල් හෙමින් හෙමින් තමන්ගෙ එක කුමාරිගෙ රහස්  ගුලට ඇතුල් කලා.

නිමල්ගෙ පාරවල් වලට කුමාරිගෙ මූණ ඇදවෙනවා බලාගෙනම පුංචිරාල තමන්ගෙ වැඩේ කරගත්තා.

නිමල්ට වැඩිවෙලාවක් කරන්න හම්බුනේ නෑ. දොරට තට්ටු කරන සද්දයක් ඇහුනා.

“අම්මා ඇවිත්. අයියන්ඩි පිලිකන්නෙන් යන්ට” කුමාරි කෙඳිරියෙන් වගේ කිව්වා.

නිමල් පිලිකන්නෙන් එන්න කලින් පුංචිරාල ගෙවල් පැත්තට යන්න පිටත් උණා.

“දැන් ප්‍රියංවදා නිදි ඇති. අද මම ඕකිට කෙලිනවා ” එහෙම හිතපු පුංචිරාල අඩියට දෙකට ගෙවල් පැත්තට ආවා.

කෙල්ලේ… කෙල්ලේ…

එහෙම කියාගෙන පුංචිරාල ගේ ලඟට ආවා.

වෙනද දොර ඇරගෙන එන ප්‍රියංවදා එන්න පරක්කුයි. අනික මේ අවේලාවෙ..

ටිකකින් දොර ඇරපු ප්‍රියංවදා කොන්දට අත තියාගෙන එලියට ආවා.

“මොකෝ මාමණ්ඩි… මේ මහ රෑ… අද පැල් රකින්නෙ නැද්ද? ” ප්‍රියංවදා ඇහුවෙ පුදුමෙන්.

“ආපහු යන්න ඕනෙ කෙල්ලෙ.. මම මේ කැත්ත අරන් යන්න ආවා. හෙට උදේ හේනෙ මායිම සුද්ද කොරල දාන්න ඕනෙ” පුංචිරාල බින්නයක් ඇදබෑවා.

“මොකෝ උඹ කොන්දට අත තියන්..” පුංචිරාල එහෙම ඇහුවෙ ප්‍රියංවදා අමාරුවෙන් කොන්දට අත තියන් ඇවිදින නිසා.

“දර කොටයක් පලන්න ගිහින් කොන්ද ඇමැට්ටි උනා මාමණ්ඩි. පොඩි එකාට කියල මීතෙල් ටිකක් ගා ගත්තා. තාම ගුණයක් නෑ. මම උඹලට කහට ටිකක් වක්කරන්නම්කො” එහෙම කියපු ප්‍රියංවදා කුස්සියට ගියා.

පොඩි උන් දෙන්න හොඳට නිදි. ආයෙ මේවගේ අවස්ථාවක් එන්නෙ නෑ. හිතට දහිරිය ගත්තු පුංචිරාල කුස්සියට ගියා.

“පොඩි එකාට තෙල් ගාන්න පුලුවනෑ. ඔය තෙල් කුප්පිය අරන් වරෙන්කො මම ගාල දෙන්නං.” එහෙම කියපු පුංචිරාල කහට කෝප්පෙ උගුරට දෙකට හිස් කලා.

“ඔය පැදුර එලල ඇලවෙයංකො” පුංචි රාල තෙල් ටිකක් අතට දාගත්තා.

පැදුරෙ එලපු ප්‍රියංවදා මුනින් අතට ඇලවුනා. පොරවගෙන හිටපු චීත්තෙ එහෙමම තියෙද්දි පස්ස උඩ දාගෙන ඉන්න ප්‍රියංවදා දිහා බලපු පුංචිරාලගෙ අවයවේට පණ ගහල ආවා.

“මේකි දිය රෙද්දක් ඇඳන් බුදියන් ඉඳල තියෙන්නෙ. තෙල් ගාපු හින්ද වෙන්න ඇති.” පුංචිරාලට හිතුනා.

“කොයි හරියෙද ගාන්න තියෙන්නෙ” පුංචිරාල අහද්දි ප්‍රියංවදා තනමත්තක් ඇඳන් හිටපු චීත්තෙ ඉණ ලඟට බුරුල් කලා. හැබැයි පොරවන් හිටපු රෙද්ද එහෙමමයි. කොන්ද ටිකක් පේන විදිහට චීත්තෙ පාත් කලාට හරියට තෙල් ගාන්න බෑ කියල පුංචිරාලට තේරුණත් ඔන්න ඔහෙ කමක් නෑ කියල තෙල් ගාන්න පටන් ගත්තා. අත ටිකක් තද කරලා තෙල් ටික අතුල්ලනකොට ප්‍රියංවදාට කෙඳිරි ගෑවුනා.

“මාමණ්ඩි කොන්ද උඩ හරියෙත් රිදෙනවා. ” ප්‍රියංවදාගෙ කටහඬේ අමුත්තක් පුංචිරාලට තේරුණා.

හෙමින් පොරවන් හිටිය චීත්තෙ අස්සෙන් අත යවපු පුංචිරාල කොන්ද අත ගාන ගමන් හෙමීට ඇඟිල්ලක් පැදුරට තෙරපිලා තිබුන ප්‍රියංවදාගෙ තනේ ගෑව්වා. ඒක ගල් වෙලා වගේ. ප්‍රියංවදා ඇවිස්සිලා බව පුංචිරාලට තේරුණා.

අත කොන්ද දිගේ පහලට ගෙනාපු පුංචිරාල කොන්දෙ පහල තෙල් ගාන ගමන් ප්‍රියංවදාගෙ තට්ටම් හරියටත් අත ගෙනිච්චා. ගොඩක් පහලට ගියොත් වැඩේ අහුවෙන නිසා යන්තම් ඒ හරිය අත ගාගෙන හොඳට කොන්ද ඇතිල්ලුවා.

කොච්චර ආසාවක් තිබුනත් පුංචිරාලගෙ හිතට බයයි.

“හ්ම්ම්. දැන් ඇති මාමණ්ඩි.”  එහෙම කියපු ප්‍රියංවදා නැගිටින්න හැදුවා විතරයි ඒකිගෙ චීත්තෙ ටිකක් පාත්වෙලා තට්ටම්වල දාරෙත් ටිකක් පෙනුනා.

එහෙමම චීත්තෙ ඉණට ඇඳගත්ත ප්‍රියංවදා පැදුර ඇකිලුවා.

පුංචිරාලගෙ හීනෙ එහෙමම බොඳවෙලා යනකොටම කවුදෝ කෑගහගෙන ගෙවල් පැත්තට එනවා ඇහුණා.

 

“ප්‍රියංවදා නංගියේ….” කියාගෙන කෑගහගෙන ආවෙ මාලනී. මාලනී හිටියෙ කුසුමගෙ ගෙවල් කිට්ටුව.

” මොකෝ බං… ” කියාගෙන එලියට බැස්සෙ පුංචිරාල.

“බලපංකො වෙලා තියෙන දේ… රම්බණ්ඩගෙ නිමල් කොලුවට කවුදෝ කොටලා. ඒකා එතනමයි…” ඒ කතාවට කාගෙත් ඇස් උඩගියා.

කුමාරිට කොටු පැනලා ගිය නිමලට කෙටුවෙ මොකාද කියලා තාමත් පුංචිරාලට පුදුමයක්. කුසුමගෙ මිනිහත් හේනෙ. අනික ඒකට ඔච්චර දෙයක් පුලුවනැයි.

පුංචිරාලත්  කමිසයක් දාගෙන මරණෙ වෙලා තියෙන තැනට යන්න ලෑස්ති වෙනකොට ප්‍රියංවදත් ලෑස්තිවෙනවා.

“උඹට කොන්දෙ අමාරුව තියන් ඕවයෙ යන්න පුලුවනැයි. අනික මේ පොඩි එව්වො දෙන්නත් ගෙයි දාලා.” පුංචිරාල එහෙම ඇහුවත් ඒවෙනකොට ප්‍රියංවදා ලෑස්තිවෙලා ඉවරයි.

“යමංකො එහෙනම්. ගිහිං ඉක්මනට එමු” එහෙම කියලා දෙන්නම මාලනිත් එක්ක පිටත් උණා.

නිමල්ගෙ බෙල්ලටම කොටල තිබුනා. පිහි පාර කාගෙන ටිකක් දුර ගිහින් මැරිල වැටිලා. එතන එකම විලාපයයි.

එතනට පොලිසියෙන් ආවම මිනිස්සු එකා දෙන්නා එන්න පටන් ගත්තා.

“යමං උඹ ගෙදරට ගිහිං ඇරලවලා මම හේනට යන්නම්. මාලනී උඹ කොහොමද ගෙදර යන්නෙ…” පුංචිරාල ප්‍රියංවදාව ඉස්සර කරගත්තා.

“අනේ මාමා මට තනියම යන්ට බයයි… මාත් එහෙ ඉඳල හෙට උදෙන්ම ගෙදර යන්නම්. අපේ මිනිහත් හේනට ගෙහුං…” මාලනී කියද්දි පුංචිරාලට කේන්තියක් ආවා.

කලු උනාට මාලනිත් ඒ තරම්ම අවලස්සනක් නෑ. හේනෙ කුඹුරෙ මහන්සිවෙලා වැඩකරන නිසා ගමේ ගෑණු කවුරුත් තරබාරු නෑ.

ප්‍රියංවදයි මාලනියි එක්ක ගෙදර ආපු පුංචිරාල පිලේ ඇලවුනා. මහන්සියටත් එක්ක පුංචිරාලට හොඳටම නින්ද ගියා.

රෑ දෙගොඩ හරි ජාමෙ පුංචිරාලට ඇහැරුනේ කවුදෝ පිලිකන්න පැත්තට යන සද්දෙන්.

පුංචිරාලත් හෙමින් හෙමින් ඒ පිටිපස්සෙන් ගියා.

ගියපු කෙනා පිලිකන්න පැත්තෙන් යමක් හංගලා පැත්තක පාත් වෙලා මුත්තරා කරන්න පටන් ගත්තා.

ඒ වැඩේ අහවර කරලා නැගිටලා ආපහු හංගපු දේ තියෙනවද කියලා හොඳට හෝදිස්සි කලා.

එහෙම කරලා ආපහු හැරෙනකොටම හැඩිදැඩි අතකින් තමන්ගෙ බෙල්ල හිරවෙන බවක් දැනුනා.

“මාලනී, මොනවද උඹ හැංගුවේ.. සල්ලි නේද.. මට හිතුනා උඹ නවතින්න හදනකොටම මොකක් හරි හොරකමකට තමයි කියලා…” පුංචිරාල අනිත් අතින් මාලනීට හෙල්ලෙන්න බැරිවෙන්න තමන්ගෙ පැත්තට ඇදල ගත්තා.

“අනේ මාමා.. ප්‍රියංවදාටනම් කියන්න එපා. මේ දවස්වල අපට ටිකක් හිගයි. හේන පැහුනම දෙන්නම්…” මාලනී බැගෑපත් උනා.

මාලනී පුංචිරාලගෙ ඇඟේ ගෑවෙනකොට පුංචිරාලගෙ නිමිත්තට පණ ගහල ආවා.

එහෙමම මාලනීව බදාගත්ත පුංචිරාල ඒකිගෙ කම්මුල ඉඹින්න ගත්තා.

හොරකමෙන් බේරෙන්න විතරක් නෙවෙයි පස්සෙ තව වාසි ගන්න පුලුවන් කියල තේරුණු මාලනීගෙ අත් දෙක පුංචිරාල වටේ වෙලෙන්න වැඩි වෙලාවක් ගියෙ නෑ.

නිදාගන්න කලින් පුංචිරාල අඹුඩෙ ගලවලා හිටියෙ. ඒ හින්දා ප්‍රාණවත් වුන යකඩෙ මාලනීගෙ කකුල්වල දැවටුනා. මේ වෙනකොට දෙන්නගෙ තොල් එකිනෙක වෙලිලයි තිබුනෙ.

මාලනී ඇඳන් හිටපු බ්ලවුස් එක පුංචිරාලගෙ අතින් ගැලවෙන්න වැඩිවෙලාවක් ගියෙ නෑ. තනපටය උඩින් පුංචිරාලගෙ දෑත් මාලනීගෙ දෙතන හොයාගෙන ගියා.

සරම කැහැපොට ගහගත්තු පුංචිරාලට මාලනීගෙ සාය ගලවන්න වැඩිවෙලාවක් ගියෙ නෑ.

පිලිකන්නෙ ඉවුරට මාලනීව හේත්තු කරගත්ත පුංචිරාලට ඉවසුම් නැතුව ගියා.

“මෙහෙම අමාරුයි මාමා.. පස් ගෑවෙනවා.. පිටිපස්සෙන් දාන්ට..” එහෙම කියපු මාලනී පුංචිරාලගෙන් ටිකකට මිදුණා.

යට සාය තනමත්තට උස්සගත්තු මාලනී ඉවුරට අත් දෙක තියලා නැමුණා.

පුංචිරාල මාලනීගෙ පිටිපස්සෙන් හේත්තු වෙලා කකුල්දෙක මැද්දට තමන්ගෙ යකඩෙ හීත්තු කරන ගමන් අත් දෙකෙන් යට සායඉ තනපටයයි උඩින් මාලනීගෙ පිම්බුනු පියවොරු අතගෑවා.

ඒ අතරෙම ඉනෙන් ඉහල පහල ගැස්සුවා.

ටික වෙලාවක් එහෙම කරපු පුංචිරාල කෙල ඩිංගක් අතට අරන් තමන්ගෙ අවයවේ ගෑවා. ගාලා මාලනීගෙ යටසාය උස්සලා රස ගුල අත ගෑවා. ඒක හොඳටම තෙත්වෙලා. මවිල් ටිකකුත් යන්තම් අහුවුනා. ඒ අතරෙ පුංචිරාලගෙ නාගයා තුඹසට රිංගුවා.

මෙච්චර ලොකු එකක් තමන්ගෙ එකට කවදාවත් දාලා නෑ කියලා මාලනීට තේරුණා.

හම්බෙන සැපේ වැඩි කමට මාලනීට කෙඳිරි ගෑවුනා.

එන්න එන්නම පුංචිරාලගෙ වේගෙ වැඩි උණා. මේ වෙනකොට මාලනීට දෙපාරක්ම වෙලා ඉවරයි.

ටිකකින් උණු ධාතු ගඟාවක් මාලනීගෙ යෝනි පතුල සිපගත්තා. පුංචිරාල එහෙමම මාලනීව බදාගත්තා.

ඒ අතරේ තවත් කෙනෙක් මේ සිද්දිය බලන් උන්නු වග මේ දෙන්නම දැනන් උන්නෙ නෑ.

.

.

.

.

.

.

දෙවනි කොටසින් හම්බවෙමු..